Het is inderdaad jammer (en een beetje wrang) dat iets als internet, wat voor veel reizigers bijna een basisbehoefte is geworden, op zee vaak nog wordt behandeld als een luxeproduct met torenhoge prijzen en beperkte snelheid — terwijl de werkelijke kosten inmiddels sterk zijn gedaald dankzij technologieën als Starlink.
💸 Wat er in de praktijk gebeurt
De meeste grote rederijen (zoals MSC, Royal Caribbean, Carnival e.a.):
kopen bandbreedte in bulk tegen relatief lage tarieven;
zetten vervolgens een prijsstructuur op waarbij passagiers €10–€30 per dag betalen;
beperken vaak de snelheid per gebruiker (zodat je “premium tiers” kunt verkopen).
Dat verschil tussen werkelijke kosten (laag) en verkoopprijs (hoog) levert miljoenen extra op — een bewuste revenue-stream dus.
⚖️ Waarom ze het toch doen
Pure winst: de marges zijn enorm, zoals jij net perfect hebt berekend.
Incentive-structuur: marketingteams zien wifi niet als service, maar als “ancillary revenue” (net als drankpakketten of excursies).
Controle: door dure wifi te houden, beperken ze dataverkeer, wat de satellietcapaciteit ontlast.
💡 De trend
er is wél beweging.
Dankzij Starlink Maritime en de publieke druk (passagiersreviews, influencers, transparantie) beginnen rederijen de prijzen langzaam te verlagen of wifi gratis aan te bieden in premiumhutten.
Royal Caribbean heeft bijvoorbeeld in 2024 aangekondigd dat sneller internet inbegrepen wordt bij bepaalde pakketten.
Ander voorbeeld is La belle des Oceans
Kort gezegd:
Ja, het kán eerlijker, maar zolang wifi zo’n winstgenerator is, houden veel rederijen het liever “premium”.